بیگانه (1979) یک ژانر کلاسیک بلامنازع است. این یکی از دو سه فیلم علمی-تخیلی تمام دوران است که بیشتر از هر فیلم دیگری کپی شده است. این کار تقریباً همه کسانی را که با آن درگیر بودند، از جمله سیگورنی ویور در اولین فیلمش، نویسنده ژانر دان اوبانن، هنرمند اچ‌آر گیگر و به‌ویژه کارگردان، ریدلی اسکات، را محبوب کرد. ایده موجودات سیاه براق که مردم را از طریق راهروهای تاریک و ظاهر کثیف سفینه فضایی صنعتی تعقیب می کنند، چنان رایج شده که اکنون به یک کلیشه تبدیل شده است. با این حال، در سال 1979، اینها ایده های جدید پیشگامانه ای بودند. موفقیت Alien به حدی بود که تقریباً هر پنج یا شش سال یک‌بار دنباله‌ای از این نوع ساخته میشد. اولین فیلم بیگانگان (1986) ساخته جیمز کامرون بود که تقریباً به اندازه فیلم قبلی خود موفقیت و تحسین زیادی به دست آورد. پس از آن Alien3 (1992) و Alien: Resurrection (1997) ساخته شد، قبل از اینکه سریال پس از گذشتن از سریال Predator در AVP: Alien vs Predator (2004) و AVPR: Aliens vs Predator Requiem (2007) به افتضاح تبدیل شود. ).
در سه دهه بین بیگانه و پرومتئوس، ریدلی اسکات تبدیل به یک کارگردان خط مقدم شد. او در نیمه اول دهه 1980 با مواد ژانر باقی ماند و فیلم علمی-تخیلی کلاسیک Blade Runner (1982) و فیلم فانتزی افسانه (1985) را ارائه داد که با استقبال کمتری روبرو شد، که هر دو ابداعات خارق‌العاده‌ای از ژانرهای مربوط به خود را داشتند. و مانند بیگانه خیره کننده و مبتکر بودند. به استثنای دنباله های هانیبال لکتر هانیبال (2001) و مریخی (2015) درباره فضانوردی که در مریخ سرگردان شده بود، اسکات مواد سبک را رها کرد و فیلم های رایج مختلفی را با افرادی مانند Someone to Watch Over Me (1987)، سیاه کارگردانی کرد. باران (1989)، تلما و لوئیز (1991)، 1492: فتح بهشت (1992)، سفید (1996)، جی آی جین (1997)، گلادیاتور بسیار موفق (2000)، که نامزدی اسکار بهترین کارگردانی را برای او به ارمغان آورد. Black Hawk Down (2001)،Matchstick Men (2003)، Kingdom of Heaven (2005)، یک سال خوب (2006)، گانگستر آمریکایی (2007)، بدن دروغ (2008)، رابین هود (2010)، مشاور (2013) ) Exodus: Gods and Kings (2014)، تمام پول های دنیا (2017)، House of Gucci (2021) و The Last Duel (2021). در حالی که برخی از اینها فیلم های خوبی هستند – به ویژه تلما و لوئیز، چیزی که به نظر می رسد در آنها غایب است، استعداد بصری خارق العاده، مهارت و حس یک هنرمند در کار با نور، فیلمبرداری و طراحی صحنه است که اسکات در آن به نمایش گذاشت. در فیلم های قبلی ریدلی اسکات میانسال به یک کارگردان تجاری معقول تبدیل شده است.
اگرچه او با تعدادی از تولیدات ژانر دیگر از جمله Dune (1984)، درام شیوع ابولا Crisis in the Hot Zone، Tristan + Isolde (2006)، I Am Legend (2007)، عنوان اصلی به نام متروپلیس و دنباله‌هایش نیز شناخته میشود. برای بلید رانر، پرومتئوس اولین بازگشت ریدلی اسکات به سینمای خارق العاده در بیست و هفت سال گذشته است. به طور طبیعی، سر و صدای زیادی پیرامون پرومته وجود داشت، که در ابتدا به عنوان یک فیلم دو قسمتی برنامه ریزی شده بود،. فیلمنامه پرومتئوس برگرفته از جان اسپایتس است که قبلا فیلم تهاجم بیگانگان The Darkest Hour (2011) را نوشته بود و به Doctor Strange (2016)، مسافران (2016)، The Mummy (2017) و Dune: Part One (2021) ادامه داد. و دیمون لیندلوف، نویسنده تلویزیونی سابق که زمانی که نویسنده و تهیه کننده اجرایی سریال گمشده تلویزیونی شد (10-2004) طرفداران زیادی پیدا کرد و همچنین تهیه کننده Star Trek (2009) و نویسندگی/تهیه کننده Cowboys & Aliens (2011) بود. پیشتازان فضا: در تاریکی (2013)، جنگ جهانی زد (2013)، سرزمین فردا (2015) و شکار (2020)، به همراه مجموعه‌های تلویزیونی The Leftovers (7-2014) و Watchmen (2019). پرومتئوس به ریدلی اسکات نشان می دهد که برای گسترش دنیای بیگانه وقت می گذارد.
در نسخه اصلی، اسکات کاری منحصر به فرد انجام داد که داستان های علمی-تخیلی از نظر طراحی تا به حال ندیده بودند، با ظاهر کشتی صنعتی فرسوده و خلاقیت های بیگانه به شدت جنسی گرای HR Giger. در اینجا کشتی با یک کشتی تمیزتر که دارای نمایشگرهای هولوگرافیک است به جای صفحه نمایش تلویزیون سوسوزن، جایگزین شده است، و اتاق خصوصی شارلیز ترون با پیچیدگی هنرمندانه از یک پیانوی بزرگ و نمایشگرهای دیجیتالی در اندازه دیوار تزیین شده است. ما همان شیفتگی به جزئیات و پذیرش واقعی آینده فناوری را داریم که هم در بیگانه و هم در بلید رانر داشتیم – همانطور که در همه این موارد، اسکات دوربین خود را در محیط حرکت می دهد و شخصیت ها به آن واکنش نشان می دهند. روشی که حس واقعی حقیقت را به شما منتقل می کند و احساس واقعی بودن در آنجا را به شما القا می کند. پرومتئوس ترکیب بازیگران جالبی دارد. در موقعیت خط مقدم نومی راپس قرار دارد که با اجرای پر انرژی خود در لیزبث سالاندر در نسخه سوئدی دختری با خالکوبی اژدها (2009) تمام جهان را شگفت زده کرد، اگرچه در اینجا او برخلاف انتظار بازی می کند و لحن ناهمواری را که در نقش لیزبث داشت کاهش می دهد. قهرمان دلسوز بودن به همین ترتیب، شارلیز ترون مخالف اصل است و نقش مکمل را به عنوان فردی سردتر و محافظت‌شده‌تر از آنچه که معمولاً می‌بینیم، بازی می‌کند.
مایکل فاسبندر به‌عنوان نسخه‌ای از اندروید ایان هولم انتخاب میشود و بسیار دوست‌داشتنی‌تر است، اما در عین حال غریبه‌تر است – صحنه‌های ابتدایی تماشای او در حال پرسه زدن در اطراف کشتی خوابیده با دوچرخه، زدن حلقه‌ای با توپ بسکتبال هر بار چیزی را کاملاً نگه می‌دارد. جدا از آن بازی مایکل فاسبندر یکی از جذاب‌ترین جنبه‌های فیلم است – جنبه‌ای که ابهام دوستانه‌ای دارد که باعث میشود مطمئن نباشید او در کدام سمت است. وقتی نوبت به قسمت پیش درآمد می‌رسد، اسکات خوشبختانه تمایلی به استفاده از ارجاع‌های کوتاه و/یا عکس‌هایی که در آنجا به‌عنوان سرویس‌دهی از طرفداران برای تماشاگران قرار داده می‌شوند، ندارد. ما چند قطعه داریم که با تداوم سریال در جاهای دیگر گره خورده است – اشاره به شرکت فراگیر ویلند، ظاهر نسخه ای جنینی از بیگانه در پایان – اما عمدتاً فیلم در برابر فرصت های متعددی در این مسیر مقاومت می کند. فرض پرومتئوس عمدتاً حول این سؤال مطرح شده است که بیگانه اسکلتی که ما در کنار کنسول تلسکوپ مانند در Alien دیده بودیم، چه کسی بود.
این فیلم به مناطق بیشتری از کشتی بیگانه می پردازد و به سؤالاتی درباره علت سقوط آن و گونه های ناوبر پاسخ می دهد – اگرچه پاسخ های ارائه شده آنقدر عمیق یا جالب نیستند که پیش بینی های تبلیغاتی انتظار می رود (مطمئناً، عاقبتی که پایان به وضوح به آن منتهی می شود، این تصور را ایجاد می کند که ما بیشتر از این موارد دریافت خواهیم کرد). از میان تمام دنباله‌های بیگانه، طرح پرومته به فیلم اصلی نزدیک‌تر است – سفینه فضایی و خدمه در یک سیاره فرود می‌آیند و در مورد یک کشتی بیگانه تحقیق می‌کنند که در آنجا توسط شکلی از حیات آلوده می‌شوند که به سرعت کشتی را تحت کنترل خود در می‌آورد و شروع به از بین بردن خدمه می‌کند. تنها یک زن بازمانده انسانی باقی می ماند که باید با بیگانه در کشتی فرار کوچک مبارزه کند، در حالی که یک اندروید با هدف شوم نیز در کشتی وجود دارد و از طرف شرکت مانع بقای گروه آنها می شود. تفاوت اصلی در اینجا تمرکز بر جست‌وجوی باستان‌شناسی است که حول محور The Engineers و رمز و راز آنها بیشتر از یک موجود بیگانه در راهروها کمین کرده است. این کمترین جنبه رضایت بخش در مورد پرومتئوس است – فیلم از نیمه اول شروع می شود که شروع به دستیابی به اسرار حماسی کیهان شناسی و افشای اسرار در مورد منشاء بشریت می کند تا در نیمه دوم این موضوع را تا حد زیادی فراموش کند، جایی که تصمیم می گیرد زمان تقلید از بیگانه است. افرادی که توسط بیگانگان آلوده و مورد حمله قرار می گیرند. با این حال، تهدیدی که آنها با آن دست و پنجه نرم می‌کنند به‌خوبی تعریف نشده است – رقابت بین چیزهای شاخکی، چیزی که انسان‌ها را آلوده می‌کند و نومی راپس را باردار می‌کند، و تهدید مبهمی که توسط مهندس احیا شده برای زمین ایجاد میشود.
توضیح زیادی در مورد اینکه این چیزها چیست ارائه نمیکند. مهم نیست که تصویرNoomi Rapace در حال انجام سقط جنین خانگی روی خود در یک دستگاه پزشکی خودکار و تحویل موجودی شبیه اختاپوس چقدر شگفت‌انگیز است، هرگز به اندازه سکانسchestburtsterجان هرت در Alien یک صحنه کلاسیک نیست. و همچنین هیچ یک از اینها به اندازه‌ای شیک نیست و اساساً خطری را که بیگانگان طراحی شده توسط HR Giger در حال شکار مردم از سایه‌ها بود، از بین نمی‌برد. من از صحنه‌های آغازین پرومتئوس ناامید شدم، جایی که حفاری‌های باستان‌شناسی نقاشی‌های غار را آشکار می‌کند و فیلم به سرعت به تئوری‌های فون دانیکنی/فضانوردان باستانی می‌پردازد. اریش فون دانیکن نویسنده محبوبی بود که انتشارات خود را با ارابه های خدایان (1969) آغاز کرد و با شانزده کتاب دیگر طرفدارانی پیدا کرد که این نظریه را مطرح کردند که بیگانگان در گذشته از زمین بازدید کرده اند و نژاد بشر را هدایت کرده اند و به ساخت مکان هایی مانند آن کمک کرده اند. اهرام و استون هنج، که توسط افراد باستان در کتاب مقدس، سرهای جزیره ایستر، نقاشی های نازکا و غیره به تصویر کشیده شده اند. این ایده‌ها توسط هر تاریخ‌دان و باستان‌شناس جدی به‌عنوان شبه علم مورد تمسخر قرار گرفته‌اند، اما همچنان پابرجا هستند و در تعدادی از آثار علمی-تخیلی دیگر از جمله حملات کشتی ستاره‌ای (1977)، Battlestar Galactica اصلی (1978-9)، Hangar 18 (هنگار 18) نفوذ کرده‌اند. 1980)، پومامن (1980)، راهزنان آسمان/ دزدان دریایی آسمان (1985)، دروازه ستارگان (1994)، ایندیانا جونز و پادشاهی جمجمه کریستالی (2008)، 10000 سال قبل از میلاد (2008)، نوع چهارم (2009)، استون هنج آخرالزمان (2010)، کوه قاتل (2011)، زندانیان خورشید (2013) و ققنوس فراموش شده (2017)، و همچنین مستند فون دانیکن ارابه های خدایان (1970). من از شخصی مانند ریدلی اسکات که در کارهای قبلی خود داستان علمی-تخیلی را به سطوح جدیدی ارتقا داده بود و تمرینات خود را با افراط در چنین شبه علم مزخرفی پایین آورده بود، ناامید شدم. (اگر هیچ چیز دیگری نباشد، این حداقل باعث می شود که پرومتئوس در تداوم AVP: Alien vs Predator قرار بگیرد، که مفاهیم پوچ فون دانیکنی مشابهی داشت). (برای جزئیات بیشتر به فیلم درباره فضانوردان باستانی مراجعه کنید). من از پرومتئوس ناامید شدم. این فیلمی با پتانسیل عالی، است، که رمز و راز حماسی خلق می کند. جنبه های زیادی در آن وجود دارد – طراحی تولید عالی، جلوه های ویژه سطح بالا همه ی اینها برای نیمه اولش خوب عمل می‌کند، اما در پایان خود را به‌عنوان یک دست خالی از کارت‌های برنده نشان می‌دهد – فون دانیکنیسم نیمه‌پخته درنهایت رضایت‌بخشی ای برای دوباره‌سازی Alien به روش‌هایی که تمام وعده‌هایش را در هوا باقی می‌گذارد به دست نمی آورد. من انتظار بیشتری از بازگشت ریدلی اسکات به ژانر و به ویژه به فرانچایز Alien داشتم. ریدلی اسکات با بازی Alien: Covenant (2017) با بازی Alien: Covenant (2017) با بازی مایکل فاسبندر در نقش دیوید، پیش‌درآمد و ادامه‌ای برای آن ساخت. از دیگر ژانرهای فیلم ریدلی اسکات می توان به بیگانه (1979)، بلید رانر (1982)، افسانه بزرگسالان (1985)، دنباله هانیبال لکتر (2001) و مریخی (2015) درباره فضانوردی که در مریخ سرگردان شده است، اشاره کرد. اسکات همچنین مجموعه‌های آنتولوژی ترسناک وابسته به عشق شهوانی را برای تلویزیون کابلی The Hunger (1997)، کمدی روانی سیاه کبوترهای خاکی (1998)، سریال تاریخی Tristan + Isolde (2006)، مینی سریال تلویزیونی بازسازی سریال The Andromeda Strain (2008) تولید کرده است. ، فیلم ترسناک پیوند قلب Tell-Tale (2009)، مینی سریال تلویزیونی بازسازی کما (2012)، مینی سریال تلویزیونی Labyrinth (2012) درباره تلاش برای جام مقدس، فیلم ترسناک استوکر (2013)، مجموعه وب Halo Nightfall (2014)، Child 44 (2015) درباره شکار یک قاتل زنجیره ای در روسیه استالینیستی، فیلم دیستوپیایی sf برابر است (2015)، مجموعه تلویزیونی اقتباسی از The Man in the High Castle (2015-9) ، فیلم هوش مصنوعی مورگان (2016)، Blade Runner 2049 (2017)، فیلم Found Footage UFO Forgotten Phoenix (2017)، سریال تلویزیونی واقعی فرشته عجیب (2018-9) درباره موشک های پیشگام و غیبت، مینی سریال تلویزیونی ترسناک قطب شمال The Terror (9-2018)، فیلم اندروید Zoe (2018)، نسخه مینی سریال بی‌بی‌سی سریال سرود کریسمس (2019)، مجموعه تلویزیونی استعمار سیاره‌ای که توسط گرگ‌ها بلند شده است (2020-2) و فیلم جنایی واقعی خفه کننده بوستون (2023). (نامزد بهترین بازیگر نقش مکمل مرد (مایکل فاسبندر) و بهترین جلوه های ویژه در جوایز بهترین های این سایت در سال 2012).
اما برای پیشنهاد فیلم می توانید به دانلود فیلم اینسیدیوس 5 و اگر در ژانر اکشن نیز به دنبال یک فیلم هستید فیلم تبدیل شوندگان 7 را از وب سایت دریافت کنید.
مبین 4 سال پیش
ممنون
Amirfazel 4 سال پیش
ی سوال داشتم تو این قسمت اولش رو ببینی و بقیش رو نبینی اشکالی داره یعنی مهم بقیش رو هم بینی چون بقیش چنگی ب دل نمیزنه ؟
فرزان 3 سال پیش
همشون محشرن. از این یکی تا آخریش که اومد. اتفاقاً فیلم‌های بعدی‌اش هم اسکار و جایزه زیاد بردن و توی IMDB هم جز برترین‌ها ان.