Omar Sharif

Omar Sharif[a] (عربی: عمر الشریف تلفظ عربی مصری: [ˈʕomɑɾ eʃʃɪˈɾiːf]؛ متولد میشل یوسف دیمیتری چلهوب [miˈʃel dɪˈmitɾi ʃælˈ ˈmitɾi ʃælˈ ˈmitɾi ʃælˈˈmitɾi ʃælˈ ˈ1 ژوئیه یک، 19 جولای، ژنرال مصری 10، 19 جولای) از بزرگترین ستاره های مرد فیلم کشورش. او کار خود را در دهه 1950 در کشور زادگاهش آغاز کرد، اما بیشتر به خاطر حضور در تولیدات بریتانیایی، آمریکایی، فرانسوی و ایتالیایی شناخته شده است. حرفه او بیش از 100 فیلم را در 50 سال در بر می گرفت و تمجیدهای زیادی از جمله سه جایزه گلدن گلوب و یک جایزه سزار برای بهترین بازیگر مرد را برای او به ارمغان آورد.

شریف در کنار پیتر اوتول در نقش شریف علی در فیلم حماسی دیوید لین، لورنس عربستان (1962) بازی کرد که نامزدی اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را برای او به ارمغان آورد و نقش اصلی را در فیلم دکتر ژیواگو لین (1965) به تصویر کشید و برای او جایزه را به ارمغان آورد. گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد – فیلم درام. او همچنان در فیلم‌هایی مانند دختر خنده‌دار (1968) و دانه تمبر هندی (1974) و شخصیت‌های تاریخی مانند شخصیت‌های همنام در چنگیزخان (1965) و چه نقش‌های اصلی رمانتیک را بازی می‌کرد. (1969). حرفه بازیگری او تا سنین پیری ادامه یافت و در فیلم فرانسوی مسیو ابراهیم (2003) به عنوان یک مهاجر مسلمان ترک مورد استقبال قرار گرفت. او آخرین حضور سینمایی خود را در سال 2015، سال مرگش انجام داد.

شریف به پنج زبان صحبت می کرد: عربی، انگلیسی، فرانسوی، ایتالیایی و اسپانیایی. او در برابر محدودیت‌های سفر اعمال شده توسط دولت جمال عبدالناصر، رئیس‌جمهور مصر، مهار شد که منجر به تبعید خود در اروپا شد. او از علاقه مندان مادام العمر به مسابقات اسب دوانی بود و زمانی در میان برترین بازیکنان بریج قراردادی جهان قرار داشت. او جوایز مدنی بالایی را از چندین کشور از جمله نشان لیاقت مصر و لژیون افتخار فرانسه دریافت کرد. او یکی از تنها 25 برنده مدال سرگئی آیزنشتاین یونسکو بود، به دلیل کمک های قابل توجه او به فیلم و تنوع فرهنگی جهان.