Dennis Morgan

دنیس مورگان (متولد ارل استنلی مورنر، 20 دسامبر 1908 – 7 سپتامبر 1994) یک بازیگر و خواننده آمریکایی بود. او قبل از انتخاب نامی که تحت آن بیشترین شهرت خود را به دست آورد، از نام مستعار بازیگری ریچارد استنلی استفاده کرد.

هنگام خواندن آهنگ ایروینگ برلین، دختر زیبا مانند ملودی، در The Great Ziegfeld (1936) آلن جونز، لب‌هایش را همگام کرد. او به عنوان “استنلی مورنر” در سوزی (1936) نامگذاری شد و می توان او را در Piccadilly Jim (1936) و Old Hutch (1936) دید. او در فیلم‌های Mama Steps Out (1937) و Song of the City (1937) نقش شایسته‌ای داشت، اما به قسمت‌های کوچک در آبی دریایی و طلایی (1937) بازگشت.

او نقش اول را در یک فیلم B، Waterfront (1939)، پس از آن جایی برای رفتن نیست (1939) و بازگشت دکتر X (1939) با همفری بوگارت دریافت کرد. مورگان با فیلم The Fighting 69 (1940) با حمایت جیمز کاگنی و پت اوبراین به فیلم های A ارتقا یافت. او از پریسیلا لین در سه تشویق برای ایرلندی ها (1940) حمایت کرد و به گروه B برای تیم های گاز اشک آور (1940)، فلایت فرشتگان (1940) و پایان رودخانه (1940) بازگشت. زمانی که RKO او را برای ایفای نقش عشق جینجر راجرز در Kitty Foyle (1940)، که یک موفقیت بزرگ بود، قرض گرفت، حرفه مورگان تقویت شد.

وارنرز او را در چند کمدی، عاشقانه مال تو (1941) و بوسه برای صبحانه (1941) و سپس وسترن، مردان بد میسوری (1941) قرار داد. او دوباره از کاگنی در کاپیتان ابرها (1942) و بت دیویس و اولیویا دی هاویلند در این زندگی ما (1942) حمایت کرد. مورگان با آن شریدان در فیلم Wings for the Eagle (1942) و ایدا لوپینو در The Hard Way (1943) همبازی شد. او در برخی از موزیکال‌های بزرگ Warners نقش اول را داشت: از ستاره‌های خوش شانس خود تشکر کنید (1943)، پر از فیلم‌های کوتاه از ستارگان وارنر. آواز صحرا (1943); درخشش، ماه برداشت (1944)، با شریدان. دومی همچنین جک کارسون را در نقش کلیدی ایفا کرد. او و مورگان در The Hard Way با هم بودند و به تیمی برجسته تبدیل شدند. مورگان در فیلم The Very Thought of You (1944) و در هالیوود کانتین (1944) نقش آفرینی کرد. او نقش اول را در فیلم خدا کمک خلبان من است (1945) و کریسمس در کنتیکت (1945) با باربارا استانویک بود.