Gian Maria Volontè

جیان ماریا ولونته (زاده ۹ آوریل ۱۹۳۳ – درگذشته ۶ دسامبر ۱۹۹۴) یک هنرپیشه ایتالیایی بود که به‌خاطر تطبیق‌پذیری‌اش به عنوان مترجم، تمایلات چپ‌گرایانه‌اش و خلق و خوی آتشین‌اش در داخل و خارج از صفحه نمایش شناخته می‌شود. او شاید در خارج از ایتالیا برای بازی در چهار فیلم وسترن اسپاگتی مشهورتر باشد: رامون روخو در یک مشت دلار سرجیو لئونه (1964) و ال ایندیو در لئونه برای چند دلار بیشتر (1965)، ال چونچو مونوز در فیلم یک گلوله دامیانو دامیان. برای ژنرال (1966) و پروفسور برد فلچر در فیلم چهره به چهره سرجیو سولیما (1967).

در ایتالیا و بیشتر اروپا، او به خاطر بازی در درام‌های اجتماعی پرمخاطب که آشفتگی‌های سیاسی و اجتماعی جامعه ایتالیا و اروپا را در دهه‌های 1960 و 1970 به تصویر می‌کشد، از جمله چهار فیلم به کارگردانی الیو پتری – ما هنوز به روش قدیم می‌کشیم، مشهور بود. (1967)، بررسی شهروندی فراتر از سوءظن (1970)، طبقه کارگر به بهشت ​​می رود (1971) و تودو مدو (1976). او همچنین به خاطر بازی در فیلم‌های Le Cercle Rouge اثر ژان پیر ملویل (1970)، ساکو و وانتزی (1971) اثر جولیانو مونتالدو و مسیح در ابولی (1979) اثر فرانچسکو رزی شناخته شده است.