Humphrey Bogart

همفری دیفورست بوگارت (/ˈboʊɡɑːrt/;[1] ۲۵ دسامبر ۱۸۹۹ – ۱۴ ژانویه ۱۹۵۷)، با نام مستعار بوگی، بازیگر سینما و صحنه آمریکایی بود. بازی او در فیلم های سینمای کلاسیک هالیوود او را به نماد فرهنگی آمریکا تبدیل کرد. در سال 1999، موسسه فیلم آمریکا بوگارت را به عنوان بزرگترین ستاره مرد سینمای کلاسیک آمریکا انتخاب کرد.

بوگارت بازیگری را در نمایش‌های برادوی آغاز کرد، کار خود را در فیلم‌های سینمایی با Up the River (1930) برای فاکس آغاز کرد و در دهه بعد در نقش‌های مکمل ظاهر شد و گاهی اوقات گانگسترها را به تصویر می‌کشید. او برای بازی در نقش دوک مانتی در جنگل سنگ‌شده (1936) مورد ستایش قرار گرفت، اما نسبت به دیگر بازیگرانی که برادران وارنر در نقش‌های اصلی بازی می‌کردند، در درجه دوم قرار گرفت.

پیشرفت او از نقش‌های مکمل به ستاره شدن با High Sierra (1941) و The Malte Falcon (1941) که یکی از اولین فیلم‌های نوآر بزرگ به شمار می‌رود، رخ داد. کارآگاهان خصوصی بوگارت، سم اسپید (در شاهین مالت) و فیلیپ مارلو (در خواب بزرگ 1946)، الگوی کارآگاهان در دیگر فیلم‌های نوآر شدند. مهمترین نقش اصلی رمانتیک او با اینگرید برگمن در کازابلانکا (1942) بود که اولین نامزدی اسکار بهترین بازیگر مرد را برای او به ارمغان آورد. بوگارت چهل و چهار ساله و لورن باکال 19 ساله هنگام فیلمبرداری داشتن و نداشتن (1944) عاشق یکدیگر شدند. در سال 1945، چند ماه پس از عکاسی اصلی برای The Big Sleep، دومین فیلم مشترک آنها، او از همسر سوم خود جدا شد و با باکال ازدواج کرد. پس از ازدواج، آنها عشق یکدیگر را در تریلرهای معمایی Dark Passage (1947) و Key Largo (1948) بازی کردند.

بازی‌های بوگارت در گنجینه سیرا مادره (1948) و در یک مکان تنها (1950) اکنون جزو بهترین بازی‌های او محسوب می‌شوند، اگرچه در زمان اکران فیلم‌ها به این عنوان شناخته نشدند. او آن شخصیت‌های بی‌ثبات و بی‌ثبات را به‌عنوان فرمانده کشتی‌های دریایی جنگ جهانی دوم در شورش کین (1954) تکرار کرد، که یک موفقیت تجاری و انتقادی بود و نامزدی بهترین بازیگر مرد را برای او به ارمغان آورد. او جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد را برای ایفای نقش یک کاپیتان پرتاب بخار رودخانه ای در برابر مبلغ کاترین هپبورن در ماجراجویی آفریقایی جنگ جهانی اول، ملکه آفریقا (1951) دریافت کرد. از دیگر نقش‌های مهم در سال‌های آخر عمرش می‌توان به The Barefoot Contessa (1954) با آوا گاردنر و رقابت او روی پرده اشاره کرد.