بستن

Jane Fonda

جین سیمور فوندا (انگلیسی: Jane Seymour Fonda؛ زادهٔ ۲۱ دسامبر ۱۹۳۷) بازیگر آمریکایی است. او در طول حرفه‌اش افتخارات گوناگونی از قبیل دو جایزهٔ اسکار، دو جایزهٔ آکادمی فیلم بریتانیا، هفت جایزهٔ گلدن گلوب و یک جایزهٔ امی ساعات پربیننده دریافت کرده‌است. او علاوه بر این دریافت‌کنندهٔ جایزهٔ یک عمر دستاورد هنری بنیاد فیلم آمریکا و جایزهٔ گلدن گلوب سیسیل بی دمیل بوده‌است.

او دختر فرانسیس فورد سیمور و هنری فوندا است. فوندا در سال ۱۹۶۰ بازیگری را در برادوی با نمایشی آغاز کرد و برای این نقش نامزد دریافت جایزهٔ تونی شد. او در طول دههٔ ۱۹۶۰ با کمدی‌های دوره تعدیل (۱۹۶۲)، یکشنبه در نیویورک (۱۹۶۳)، کت بالو (۱۹۶۵)، پابرهنه در پارک (۱۹۶۷) و باربارلا (۱۹۶۸) به شهرت رسید. او دوبار برای کلوت (۱۹۷۱) و بازگشت به وطن (۱۹۷۸) برندهٔ جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر زن شد. دیگر نامزدی‌های بعدی برای فیلم‌های جولیا (۱۹۷۷)، سندرم چین (۱۹۷۹)، روی گلدن پاند (۱۹۸۱) و صبح روز بعد (۱۹۸۶) بود. همچنین فیلم‌های شوخی با دیک و جین (۱۹۷۷)، سوئیت کالیفرنیا (۱۹۷۸)، اسب سوار برقی (۱۹۷۹) و نه تا پنج (۱۹۸۰) با بازی او در گیشه موفق بودند.

فوندا در سال ۱۹۸۲ اولین ویدیوی ورزشی خود به‌نام تمرین جین فوندا را منتشر کرد که به پرفروش‌ترین VHS در تمام دوران تبدیل شد. او در سال ۱۹۹۱ با میلیارد رسانه‌ای تد ترنر ازدواج کرد و پس از یک سری فیلم‌های از لحاظ تجاری ناموفق از بازیگری کناره‌گیری کرد. او با فیلم موفق مادرشوهر هیولا (۲۰۰۵) به سینما بازگشت. اگرچه قانون جورجیا (۲۰۰۷) تنها فیلم دیگر او در دههٔ ۲۰۰۰ بود، اما در اوایل دههٔ ۲۰۱۰ فعالیت خود را بیشتر کرد. دیگر فیلم‌هایش سرخدمتکار (۲۰۱۳)، اینجا شما را ترک می‌کنم (۲۰۱۴)، جوانی (۲۰۱۵) و باشگاه کتاب (۲۰۱۸) هستند. فوندا در سال ۲۰۰۹ پس از ۴۹ سال غیبت به تئاتر برادوی بازگشت و برای نمایشی نامزد دریافت جایزهٔ تونی شد. او از سال ۲۰۱۵ در سریال گریس و فرانکی به ایفای نقش می‌پردازد که برایش نامزد دریافت جایزهٔ امی ساعت پربیننده هم شد.