Karen Black

کارن بلانچ بلک (زادهٔ ۱ ژوئیه ۱۹۳۹ – درگذشته ۸ اوت ۲۰۱۳) بازیگر، فیلمنامه‌نویس، خواننده و ترانه‌سرا آمریکایی بود. او در دهه 1970 برای کار در فیلم‌های مستقل و استودیویی مختلف به شهرت رسید و اغلب شخصیت‌های عجیب و غریب و نامتعارف را به تصویر می‌کشید و خود را به عنوان چهره‌ای از هالیوود جدید تثبیت کرد. فعالیت حرفه ای او بیش از 50 سال طول کشید و شامل نزدیک به 200 تیتراژ در هر دو فیلم مستقل و جریان اصلی است. بلک در طول دوران حرفه‌ای خود جوایز متعددی از جمله دو جایزه گلدن گلوب و همچنین نامزدی اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن دریافت کرد.

بلک که اهل حومه شیکاگو است، در دانشگاه نورث وسترن تئاتر تحصیل کرد و سپس ترک تحصیل کرد و به شهر نیویورک نقل مکان کرد. او در برادوی در سال 1965 اجرا کرد قبل از اینکه اولین فیلم اصلی خود را در فیلم تو اکنون یک پسر بزرگ فرانسیس فورد کاپولا (1966) انجام دهد. بلک به کالیفرنیا نقل مکان کرد و در فیلم جاده ای دنیس هاپر در فیلم Easy Rider (1969) نقش یک فاحشه ال اس دی را بازی کرد. این منجر به نقش اول در درام Five Easy Pieces (1970) شد، که در آن او نقش یک پیشخدمت ناامید را بازی کرد، که برای آن نامزد جایزه اسکار شد و گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل زن را دریافت کرد. بلک اولین فیلم تجاری بزرگ خود را با فیلم فاجعه بار فرودگاه 1975 (1974) ساخت و حضور بعدی او در نقش میرتل ویلسون در گتسبی بزرگ (1974) دومین گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل زن را برای او به ارمغان آورد.

بلک در نقش یک خواننده پر زرق و برق کانتری در درام موزیکال رابرت آلتمن، نشویل (1975) بازی کرد، همچنین دو آهنگ را برای موسیقی متن نوشت و اجرا کرد که برای آن نامزد دریافت جایزه گرمی شد. بازی او در نقش یک بازیگر زن مشتاق در درام جان شلزینگر به نام روز ملخ (همچنین 1975) برای او سومین نامزدی گلدن گلوب را به ارمغان آورد، این بار برای بهترین بازیگر زن. بلک متعاقباً چهار نقش را در فیلم ترسناک گلچین دن کرتیس، Trilogy of Terror (1975) ایفا کرد و پس از آن فیلم ترسناک فراطبیعی کرتیس، قربانیان سوخته (1976) بازی کرد. در همان سال، او در نقش یک کلاهبردار در آخرین فیلم آلفرد هیچکاک، توطئه خانوادگی، بازی کرد.

در سال 1982، بلک در نقش یک زن ترنس در اولین فیلم Come Back to the 5 & Dime، جیمی دین، جیمی دین به کارگردانی رابرت آلتمن در برادوی بازی کرد، نقشی که او همچنین در اقتباس سینمایی بعدی آلتمن ایفای نقش کرد. او بعداً در کمدی Can She Bake a Cherry Pie بازی کرد؟ (1983) و به دنبال آن بازسازی توبی هوپر از مهاجمان از مریخ (1986). در بیشتر اواخر دهه 1980 و 1990، بلک در انواع فیلم های هنری، مستقل و ترسناک بازی کرد و همچنین فیلمنامه های خود را نوشت. او نقش اصلی را به عنوان یک مادر شرور در خانه 1000 جسد راب زامبی (2003) داشت که موقعیت او را به عنوان یک نماد ترسناک فرقه تثبیت کرد. بلک در اوایل دهه 2000 به بازی در فیلم های کم حاشیه ادامه داد و همچنین قبل از مرگش بر اثر سرطان آمپولار در سال 2013 به عنوان نمایشنامه نویس کار می کرد.