Leonard Nimoy

لئونارد سیمون نیموی (/ˈniːmɔɪ/؛ ۲۶ مارس ۱۹۳۱ – ۲۷ فوریه ۲۰۱۵) یک هنرپیشه آمریکایی بود که با بازی در نقش اسپاک در مجموعه پیشتازان فضا برای تقریبا ۵۰ سال به شهرت بین‌المللی رسید. از دو قسمت آزمایشی در سال‌های 1964 و 1965 تا آخرین اجرای فیلم او در سال 2013.[1] او که نقش اسپاک در Star Trek را آغاز کرد، دوباره در مجموعه انیمیشن Star Trek، شش فیلم اول Star Trek و Star Trek: The Next Generation بازی کرد. نیموی همچنین فیلم هایی از جمله Star Trek III: The Search for Spock (1984) و Star Trek IV: The Voyage Home (1986) را کارگردانی کرد و در چندین فیلم، نمایش تلویزیونی و صداپیشگی در چندین بازی ویدیویی ظاهر شد. 

نیموی کار بازیگری خود را در اوایل دهه بیست و با تدریس در کلاس های بازیگری در هالیوود و حضور در سینما و تلویزیون در دهه 1950 آغاز کرد. از سال 1953 تا 1955، نیموی در ارتش ایالات متحده به عنوان گروهبان ستاد در خدمات ویژه، شاخه سرگرمی ارتش آمریکا، خدمت کرد. در فوریه 1965، او اولین حضور خود را به عنوان اسپاک در خلبان های تلویزیونی Star Trek “The Cage” و “Where No Man Has Gone Before” انجام داد و تا پایان دوره تولید در اوایل سال 1969 به ایفای این شخصیت ادامه داد. توسط هشت فیلم بلند و حضور مهمان در اسپین‌آف‌های بعدی این مجموعه. از سال 1967 تا 1970، نیموی یک حرفه موسیقی با Dot Records داشت و اولین و دومین آلبوم او بیشتر در شخصیت اسپاک ضبط شد. پس از سریال اصلی Star Trek، نیموی به مدت دو فصل در Mission: Impossible ایفای نقش کرد، مجری سریال مستند در جستجوی… بود و چندین حضور صحنه ای با استقبال خوبی داشت.

بازی نیموی از اسپاک تأثیر فرهنگی قابل توجهی بر جای گذاشت و برای او سه نامزدی جایزه امی را به ارمغان آورد. مشخصات عمومی او به‌عنوان اسپاک چنان قوی بود که هر دو زندگی‌نامه‌اش، من اسپاک نیستم (1975) و من اسپاک هستم (1995)، از نقطه نظر به اشتراک گذاشتن وجود او با این شخصیت نوشته شده‌اند. در سال 2015، نیموی پس از یک مبارزه طولانی با بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) درگذشت. مرگ او به یک خبر بین المللی تبدیل شد و با ابراز شوک و اندوه توسط طرفداران، بازیگران ستاره پیشتازان فضا، دانشمندان، افراد مشهور، و رسانه ها مواجه شد. سیارکی به افتخار او 4864 نیموی نامگذاری شد. فیلم های مستند برای عشق اسپاک (2016) و به یاد لئونارد نیموی (2017) به ترتیب توسط پسر و دختر او تولید شده اند. اولی زندگی و شغل او و دومی بیماری او را پوشش می دهد.