Nick Cave

نیکلاس ادوارد کیو AO (زاده ۲۲ سپتامبر ۱۹۵۷ ) یک خواننده، ترانه سرا، شاعر، ترانه سرا، نویسنده، فیلمنامه‌نویس، آهنگساز و بازیگر استرالیایی است. موسیقی کیو که به خاطر صدای باریتون و به‌خاطر حضور در گروه راک نیک کیو و دانه‌های بد شناخته می‌شود، عموماً با شدت عاطفی، طیف گسترده‌ای از تأثیرات و وسواس‌های غنایی با مرگ، مذهب، عشق و خشونت مشخص می‌شود.

کیو که در روستایی ویکتوریا به دنیا آمد و بزرگ شد، قبل از شرکت در جشن تولد، یکی از گروه‌های پیشرو پست پانک شهر، در اواخر دهه 1970، در ملبورن هنر خواند. آنها در سال 1980 به لندن نقل مکان کردند. سرخورده از زندگی در آنجا، به سمت صدایی تیره تر و چالش برانگیزتر تکامل یافتند که به الهام بخشیدن به راک گوتیک کمک کرد و به عنوان “خشن ترین گروه زنده در جهان” شهرت یافت. کیو به خاطر نمایش های متضادش، شوکه شدن موهای سیاه و نگاه رنگ پریده و نحیفش شناخته شد. گروه به زودی پس از نقل مکان به برلین در سال 1982 از هم پاشید و کیو یک سال پس از آن Nick Cave and the Bad Seeds را تشکیل داد. قسمت اعظم مطالب اولیه آن‌ها در افسانه‌ای در اعماق جنوب آمریکا اتفاق می‌افتد که از روح‌ها و بلوز دلتا استفاده می‌کند، در حالی که دغدغه‌های کیو با مفاهیم عهد عتیق در مورد خیر در مقابل شر در آهنگی که امضای او، «صندلی رحمت» (1988) نامیده می‌شود، به اوج خود رسید. و در اولین رمان خود، و الاغ فرشته را دید (1989). همچنین در سال 1988، او در فیلم Ghosts… of the Civil Dead، فیلمی در زندان استرالیا ظاهر شد که در نویسندگی و ساخت آن همکاری داشت.

در دهه 1990، غار بین سائوپائولو و انگلستان حرکت کرد و در عهد جدید الهام گرفت. او با تصنیف‌های آرام‌تر و مبتنی بر پیانو، به‌ویژه دوئت کایلی مینوگ «جایی که گل‌های رز وحشی رشد می‌کنند» (1996) و «در آغوش من» (1997) به موفقیت اصلی دست یافت. کیو که در دهه 2000 به طور فزاینده ای به فیلم روی آورد، وسترن استرالیایی The Proposition (2005) را نوشت و موسیقی متن آن را با همکار مکرر وارن الیس ساخت. تیتراژ فیلم این زوج عبارتند از: ترور جسی جیمز توسط رابرت فورد بزدل (2007)، جاده (2009) و بی قانون (2012). پروژه جانبی راک گاراژ آنها، Grinderman، از سال 2006 دو آلبوم منتشر کرده است. در سال 2009، دومین رمان خود، مرگ بانی مونرو را منتشر کرد و در فیلم نیمه تخیلی “روز زندگی” 20000 روز روی زمین (2014) بازی کرد. کارهای موسیقایی جدیدتر او دارای عناصر محیطی و الکترونیکی و همچنین اشعار انتزاعی فزاینده است که تا حدی ناشی از غم و اندوه در مورد مرگ پسرش آرتور در سال 2015 است که در مستند یک بار دیگر با احساس (2016) و هفدهمین فیلم The Bad Seeds بررسی شده است. و آخرین آلبوم Ghosteen (2019).

کیو از The Red Hand Files خبرنامه ای برای پاسخ به سوالات طرفداران استفاده می کند. آثار او موضوع مطالعات آکادمیک است و آهنگ‌های او توسط طیف وسیعی از هنرمندان از جمله جانی کش («صندلی رحمت»)، متالیکا («لاورمن») و اسنوپ داگ («دست راست قرمز») پوشش داده شده است. او در سال 2007 وارد تالار مشاهیر ARIA شد و در سال 2017 به عنوان افسر درجه استرالیا معرفی شد.