بستن

Rishi Kapoor

ریشی راج کاپور (4 سپتامبر 1952 – 30 آوریل 2020)  بازیگر، کارگردان و تهیه‌کننده فیلم هندی بود که در فیلم‌های هندی کار می‌کرد. او جوایز متعددی از جمله چهار جایزه فیلم فیر و یک جایزه ملی فیلم را دریافت کرد.

او که در خانواده کاپور به دنیا آمد، اولین بازی خود را در دوران نوجوانی در فیلم پدرش راج کاپور مرا نام جوکر (1970) انجام داد، که برای آن جایزه ملی فیلم بهترین هنرمند کودک را دریافت کرد. در بزرگسالی، اولین نقش اصلی او در مقابل دیمپل کاپادیا در فیلم عاشقانه نوجوانان بابی (1973) بود که جایزه فیلم فیر را برای بهترین بازیگر مرد برای او به ارمغان آورد. بین سال‌های 1973 و 2000، کاپور در 92 فیلم نقش اول رمانتیک را بازی کرد. برخی از فیلم های برجسته او در این دوره عبارتند از خیل خیل من (1975)، کابهی (1976)، سرگام (1979)، کارز (1980)، پرم روگ (1982)، چاندنی (1989)، و دیوانا (1992).

از دهه 2000، کاپور در فیلم‌هایی چون شانس تصادفی (2009)، عشق آج کال (2009)، دوونی چار (2010)، آگنیپات (2012)، 102 نه بیرون (2018) و مالک (2018) نقش‌های شخصیتی را ایفا کرد و مورد تحسین منتقدان قرار گرفت. 2018). او برای بازی در دوونی چار (2010) برنده جایزه فیلم فیر برای بهترین بازیگر مرد (منتقدان) و برای بازی در فیلم کاپور و پسران (2016) برنده جایزه فیلم فیر بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد. او در سال 2008 مفتخر به دریافت جایزه یک عمر دستاورد سینمایی فیلم فیر شد. آخرین حضور او در فیلم شرمجی نامکین (2022) بود که پس از مرگ اکران شد.

کاپور با همسرش، بازیگر Neetu Singh، در حین کار در فیلمبرداری در صحنه فیلم آشنا شد که از او صاحب دو فرزند از جمله رانبیر کاپور شد. او در 30 آوریل 2020 در سن 67 سالگی بر اثر سرطان خون درگذشت.