Werner Herzog

ورنر هرتزوگ (آلمانی: [ˈvɛɐ̯nɐ ˈhɛɐ̯tsoːk]؛ زادهٔ ۵ سپتامبر ۱۹۴۲) کارگردان فیلم، فیلمنامه‌نویس، نویسنده، بازیگر و کارگردان اپرا آلمانی است که به عنوان پیشگام سینمای جدید آلمان شناخته می‌شود. فیلم‌های او غالباً قهرمان‌های جاه‌طلب با رویاهای غیرممکن، افرادی با استعدادهای منحصربه‌فرد در زمینه‌های مبهم، یا افرادی در تضاد با طبیعت را نشان می‌دهند.[2] او به دلیل فرآیند فیلمسازی منحصربه‌فردش مانند بی‌توجهی به استوری‌بردها، تاکید بر بداهه‌پردازی، و قرار دادن بازیگران و گروه در موقعیت‌های مشابه شخصیت‌های فیلم‌هایش شناخته می‌شود.

هرتزوگ در سال 1961، زمانی که نوزده ساله بود، کار بر روی اولین فیلمش هراکلس را آغاز کرد. از آن زمان تاکنون بیش از شصت فیلم سینمایی و مستند را تولید، نویسندگی و کارگردانی کرده است، مانند آگویر، خشم خدا (1972)، معمای کاسپار هاوزر (1974)، قلب شیشه ای (1976)، استروسک (1977) ، نوسفراتو خون آشام (1979)، فیتزکارالدو (1982)، کبرا ورد (1987)، درس های تاریکی (1992)، دیتر کوچک نیاز به پرواز (1997)، بهترین شیطان من (1999)، شکست ناپذیر (2000)، مرد گریزلی (2000) 2005)، برخوردها در پایان جهان (2007)، ستوان بد: بندر نیواورلئان (2009)، و غار رویاهای فراموش شده (2010). او بیش از دوازده کتاب نثر منتشر کرده و اپراهای زیادی را کارگردانی کرده است.

در ژوئن 2022، هرتزوگ اولین رمان خود را با عنوان دنیای گرگ و میش منتشر کرد که داستان هیرو اونودا را روایت می کند. هرتزوگ بیش از دو دهه پیش با اونودا در توکیو ملاقات کرده بود و آن دو در مورد جنگل صحبت کرده بودند، فضایی که در بسیاری از آثار سینمایی هرتزوگ تکرار می شود. اونودا، یک سرباز ژاپنی جنگ جهانی دوم که در سال 1944 به لوبانگ، جزیره کوچک فیلیپین اعزام شد، بیست و نه سال در جنگل های لوبانگ ماند. فرمانده او پس از دریافت دستور “حفظ سمت خود” قول داد که یک نفر به جای او برگردد، اما با گذشت سالها مشخص بود که او فراموش شده است. در حالی که این رمان به‌عنوان روایتی تخیلی از مصیبت زندگی واقعی هیرو اونودا از گیر افتادن در جنگلی در حال نبرد با جنگی که به طور رسمی پایان یافته بود نوشته شده بود، هرتزوگ اعتراف می‌کند که حقیقت را منحرف می‌کند و می‌گوید: «بیشتر جزئیات از نظر واقعیات درست هستند. برخی نیستند».

فرانسوا تروفو، فیلمساز فرانسوی، زمانی هرتزوگ را «مهمترین کارگردان فیلم زنده» نامید. راجر ایبرت، منتقد آمریکایی گفت که هرتزوگ «هیچ فیلمی را خلق نکرده است که به خطر بیفتد، شرم آور باشد، به دلایل عملگرایانه ساخته شده باشد یا جالب باشد. شکست ها دیدنی هستند.” او در سال 2009 توسط مجله تایم به عنوان یکی از 100 فرد تأثیرگذار جهان انتخاب شد.