George Seaton

جرج سیتون (انگلیسی: George Seaton؛ زاده ۱۷ آوریل ۱۹۱۱ درگذشته ۲۸ ژوئیهٔ ۱۹۷۹) یک فیلم‌نامه‌نویس، تهیه‌کننده و کارگردان اهل ایالات متحده آمریکا بود.

در ۱۹۱۱ به دنیا آمد و در ۱۹۷۹ از دنیا رفت. او کارش را به سال ۱۹۲۹ در رادیو دیترویت و در نمایش‌های تابستانی به عنوان هنرپیشه و کارگردان آغاز کرد. و در سال ۱۹۳۳ به سینما روی آورده و کارش را با نویسندگی برای مترو گلدوین مایر شروع کرد (یک روز در مسابقات اسب دوانی) اولین اثرش در این زمان است. از ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۱ در کلمبیا کار کرده و از ۱۹۴۲ در فوکس کارش را ادامه داد، از جمله “کانی آیلند (۱۹۴۳) و “آواز برنادوت” (۱۹۴۳) سرانجام اولین فیلمش را در ۱۹۴۵ کارگردانی کرده و در ۱۹۵۲ یک شرکت تهیهٔ فیلم به وجود آورد که از جمله محصولاتش می‌توان از “پل‌های توکوری” (۱۹۵۵) و “ستاره حلبی” (۱۹۵۷) نام برد.

بین سال‌های ۱۹۵۸-۱۹۵۵ رئیس آکادمی علوم و هنرهای سینمایی بود. عاقبت در ۱۹۶۲ دوباره به مترو گلدوین مایر بازگشت. او دو بار اسکار بهترین فیلمنامه را به خاطر فیلم‌های “معجزه در خیابان سی و چهارم” (۱۹۴۷) و “دختر روستایی” (۱۹۵۴) را از آن خود کرده‌است.